«Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού»: η παράσταση που πρέπει να δεις (χτες!)

Η πάντα επίκαιρη κωμωδία του Φο «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» είναι must see!

«Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού»: η παράσταση που πρέπει να δεις (χτες!)

Η 1η του Δεκεμβρίου μπήκε όμορφα με ένα υπέροχο θεατρικό έργο. Στο θέατρο Γκλόρια συμβαίνουν μαγικά πράγματα στην παράσταση «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» του Ντάριο Φο στην οποία πρωταγωνιστούν ο Πάνος Βλάχος, ο Φοίβος Ριμένας, η Ιφιγένεια Αστεριάδη, ο Παναγιώτης Κατσώλης, ο Κωνσταντίνος Μαγκλάρας και ο Στέλιος Πέτσος, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Τα σκηνικά ανέλαβαν οι Ηλένια Δουλαδίρη και Γιάννης Κακλέας, τη μουσική σύνθεση ο Βάϊος Πράπας και τους στίχους ο Πάνος Βλάχος.

Τα θεατρικά του Ντάριο Φο είχαν πάντα ένα αλλόκοτο touch που όμως δεν θολώνει την πλοκή, δεν σε κάνει να χάνεσαι. «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν τον Δεκέμβριο του 1969 στο Μιλάνο, στην τρομοκρατική επίθεση που έλαβε χώρα στην Πιάτσα Φοντάνα και στις έρευνες που έγιναν για να αποκαλυφθεί ο ένοχος. Τελικά, η αστυνομία συνέλαβε έναν αναρχικό ο οποίος κατέληξε να πέσει από τον 6ο όροφο του κτιρίου της ασφάλειας. Αυτοκτονία, είπαν…

Η πάντα επίκαιρη κωμωδία του Φο πραγματεύεται τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος μας. Ο πρωταγωνιστής είναι ο τρελός, ο γελωτοποιός που δεν έχει όνομα, είναι εκείνος που αποκαλύπτει αλήθειες, ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα που ξεσκεπάζει καταστάσεις και χαρακτήρες. Πώς μία αυτοκτονία, γίνεται «ατυχές ατύχημα» και καταλήγει στην εκπαραθύρωση;

Το κείμενο είναι ξεκαρδιστικό με απότομες δραματικές εναλλαγές. Ενώ διακωμωδείται μια κατάσταση, η αφήγηση γίνεται απότομα σκοτεινή και περιγράφεται ένα τραγικό και βίαιο συμβάν. Αμέσως μετά το κλίμα αποσυμπιέζεται με μια κωμική ατάκα!

Πλούτος και ένδεια, η εξουσία του χρήματος, παιχνίδια κυριαρχίας, διεφθαρμένες κυβερνήσεις, κατάχρηση εξουσίας, βία, ψέματα, συγκάλυψη – και στη μέση ένας τρελός- ένας τρελός με χαρτί! Ο Πάνος Βλάχος είναι ο άνθρωπος με τα 1000 πρόσωπα, αυτός που μας καθηλώνει με την εξαιρετική ερμηνεία, την κίνηση και το τραγούδι του.

Με ξεκάθαρες επιρροές από την Commedia dell’ arte, η παράσταση είχε πολλά consetti, λεκτικά αστειάκια δηλαδή τα οποία κατέληγαν σε μια πιο ολοκληρωμένη κωμική κατάσταση, τα burle όπως ονομάζονται. Ο Ντάριο Φο, ο μεγάλος δραματουργός του εικοστού αιώνα χρησιμοποίησε την Commedia dell’ arte στις ανατρεπτικές του δημιουργίες.