Πως τα μαθήματα Ιστιοπλοΐας μου άλλαξαν την ζωή

Ένα καλοκαίρι 2 χρόνια πριν πήρα την πιο ωραία απόφαση: να ξεκινήσω μαθήματα ιστιοπλοΐας ανοιχτής θαλάσσης. Χωρίς να ξέρω κανέναν σε αυτόν τον χώρο και χωρίς να έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση με την θάλασσα. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι λατρεύω τα ταξίδια και θεωρούσα ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που αξίζει πραγματικά να κανείς αυτά τα μαθήματα για το απέραντο γαλάζιο της χώρας μας.

Ο χρόνος στη θάλασσα κυλάει πολύ διαφορετικά και με άλλους ρυθμούς απ’ ότι στην πόλη. Ξεφεύγεις από τη φασαρία, ακούς, βλέπεις και μυρίζεις μόνο θάλασσα και γαλάζιο. Η ανησυχία σου είναι ποτέ θα κανείς “τακ” αλλαγή πλεύσης στα πανιά δηλαδή, από που φυσάει, και όπως λέει και το αντίστοιχο ποίημα ”σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι”. Έτσι ακριβώς είναι και η ιστιοπλοΐα , τα μαθήματα που παίρνεις από την θάλασσα είναι πολύ μεγαλύτερα από εκεί που προσπαθείς να φτάσεις .

Τα θεωρητικά μαθήματα

Ξεκίνησα σε έναν από τους γνωστούς ομίλους ιστιοπλοΐας της Αττικής. Η διάρκεια των μαθημάτων είναι 2 μήνες. Ξεκίνησα στο τμήμα Αρχάριων κάνοντας μια φορά την εβδομάδα θεωρητικό μάθημα 3 ωρών, μαθαίνοντας όρους για τα πανιά, τις πλεύσεις, τους ελιγμούς, την ασφάλεια. Έμαθα να βγάζω πορεία σε χάρτη με πυξίδα και έκανα επίσης και μαθήματα πρώτων βοηθειών που είναι απαραίτητα όταν είσαι σε ένα σκάφος.

Τα πρακτικά μαθήματα

Αυτά ήταν και τα ωραιότερα μαθήματα. Τα πρακτικά μαθήματα γίνονται κάθε εβδομάδα- συνήθως το Σαββατοκύριακο. Εγώ πήγαινα κάθε Σάββατο, ξεκίναγα από το Μικρολίμανο κατά τις 8 το πρωί με το σκάφος και την ομάδα μου και το μάθημα στη θάλασσα διαρκούσε μέχρι τις 8 το βράδυ.

Την πρώτη φορά που πήγα συνάντησα την ομάδα μου, αλλά 7 άτομα και τον καπετάνιο μας στο σκάφος ΠΟΣΕΙΔΩΝ. Αμέσως “δέσαμε” με όλη την ομάδα γιατί το πιο σημαντικό στην ιστιοπλοΐα είναι η επικοινωνία και η καλή συνεργασία αλλιώς τίποτα δεν θα γίνει σωστά. Απαιτείται μοίρασμα ρόλων, κάποιοι στα πανιά, κάποιος στο τιμόνι και κάποιος στα μπόσικα.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη έξοδο στη θάλασσα, ήταν μοναδική, ούτε και την πρώτη φορά που άκουσα το ”Vira τα πανιά ” όταν φύγαμε από το λιμάνι. Προφανώς στην πρώτη επαφή δεν είχαμε την κατάλληλη οργάνωση και γνώση, αλλά ο καπετάνιος μας καθοδηγούσε πάντα.

Όλη την εβδομάδα περίμενα να έρθει το Σάββατο για να πάω στα μάθημα. Δεν είχα χάσει ούτε ένα! Στα πρώτα δυο μαθήματα μάθαμε τα βασικά, τους ναυτικούς κόμπους, τους ελιγμούς των πανιών και πως τα ανοίγουμε. Μετά ξεκινήσαμε Όρτσα (όταν ανεβαίνουν τα πανιά και κατευθυνόμαστε  προς τη διεύθυνση του άνεμου).

Η αίσθηση αυτής της δύναμης του αέρα, της μαγείας της θάλασσας είναι εκπληκτική. Νιώθεις μια τεράστια ελευθέρια. Σε αυτές τις ώρες δεν έλειπαν και οι στιγμές που όλα έμοιαζαν σαν να είμασταν σε διακοπές: ρίχναμε άγκυρα σε ήσυχα σημεία και κάναμε βουτιές, τρώγαμε, ακούγαμε μουσική… Έχανες την αίσθηση ότι κάνεις μαθήματα, απλά περνούσες υπέροχα και μάθαινες τόσα καινούργια πράγματα για τον κόσμο της θάλασσας.

Δεν θα ξεχάσω κάτι που μας είχε πει ο καπετάνιος μας: “Αν θες να δεις αν μια σχέση φιλική ή ερωτική θα αντέξει, πρέπει να πας ταξίδι με ιστιοπλοϊκό γιατί οι συνθήκες εκεί είναι αλλιώς. Ο χώρος, ο καιρός, οι συνθήκες… βγάζουν στην επιφάνεια πολλά!”

Τα δύσκολα

Προφανώς, βιώνεις και δυσκολίες: όταν είχε 7,5 μποφόρ με νοτιά που σημαίνει ότι έχει θάλασσα, δηλαδή κύμα, δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Χρειάζεται πλήρη συνεργασία με την ομάδα, γρήγορες κινήσεις και συγκέντρωση. Εκεί παύουν τα τραγούδια και η χαλαρότητα, κάθε κίνηση κάθε ”τακ” είναι σημαντικό. Ή όταν είχε πολύ αέρα και πηγαίναμε ”Πρίμα” δηλαδή στην αντίθετη πλευρά του αέρα. Για να είναι ισόβαθμο το βάρος του σκάφους, μεταφερόμασταν από την πλευρά που είχε κλίση και βγάζαμε χέρια και πόδια στο νερό. Μπορεί να τύχουν και απρόοπτα, όπως να σκιστεί το πανί, ειδικά αν έχεις μπαλόνι (μεγάλο πανί που το βάζουν για να έχει μεγαλύτερη ταχύτητα και χρησιμοποιείται συνήθως στην αγωνιστική ιστιοπλοΐα) και δεν κάνεις σωστούς χειρισμούς.

Τέλος, ένα κομμάτι που δοκιμάζεις τον εαυτό σου είναι η ναυτία που μπορεί να νιώσεις αν έχει κύματα. Το κλειδί, όπως και στο αμάξι, είναι να οδηγάς, οπότε αυτό έκανα κι εγώ, έπαιρνα το τιμόνι και συγκεντρωνόμουν σε κάτι άλλο. Αλλά, ακόμα και όταν είχε μποφόρ, ένιωθες ακόμα πιο μεγάλη ελευθερία και τη δύναμη του αέρα.

Θυμάμαι μια εκδρομή ως την Αίγινα. Δεν ήταν όσο κοντά νομίζεις, ήταν 4 ώρες. Όταν φτάσαμε περιηγηθήκαμε στα σοκάκια της Αίγινας. Η επιστροφή ξεκίνησε βράδυ με ξαστεριά, με μόνο φως μπροστά στο πανί να βλέπεις μόνο τα άστρα και να μαθαίνεις πως να προσανατολίζεσαι με τον άστρο του Βορά.Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία, η αλλαγή των πανιών οι ελιγμοί με μόνο φως το φεγγάρι και τον ήχο της θάλασσας.

Γιατί να ξεκινήσεις και εσύ; Ποια είναι τα οφέλει ;

• Η κοινωνικοποίηση
• Η ψυχική ηρεμία και η χαλάρωση 
• Η μυϊκή ενδυνάμωση και η αντοχή
• Η ομαδικότητα και η επικοινωνία 

• Το ότι εκπαιδεύεσαι στο να μένεις συγκεντρωμένος
• Γνωρίζεις και αποκτάς δίπλωμα ιστιοπλοΐας μετά τα μαθήματα και γίνεσαι Skipper
• Αν φοβάσαι την θάλασσα, κάντο και ξεπέρασε τη φοβία σου (είσαι πάντα ασφαλής στο σκάφος καθώς υπάρχουν πάντα άνθρωποι που ξέρουν).

”Μαθαίνεις πράγματα που θα τα χρησιμοποιήσει σαν εφόδια στην ζωή σου έξω από τη θάλασσα. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο!”.