O Άλφρεντ Χίτσκοκ είχε πει για την Grace Kelly ότι “διαθέτει μία σεξουαλική κομψότητα“. Ίσως, ήταν αυτό που τον γοήτευσε και τον έκανε να γυρίσει μαζί της μερικές από τις καλύτερες του ταινίες. Η αψεγάδιαστη ομορφιά της ερχόταν σε μία αρμονική αντίθεση με την υφέρπουσα ερωτική της επιθυμία όχι μόνο για τους άντρες, αλλά και για την ζωή εν γένει.
Η ιστορία της Γκρέις Κέλι ξεκίνησε στην Φιλαδέλφεια της Πενσυλβανία όπου μεγάλωσε σε μία εύπορη οικογένεια με πατέρα πρώην Ολυμπιονίκη και μετέπειτα αυτοδημιούργητο εκατομμυριούχο και μητέρα καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβανία. Από την παιδική της κιόλας ηλικία, φανταζόταν τον εαυτό της ανάμεσα σε κάμερες και κινηματογραφικά πλατό και η ζωή, όχι μόνο δεν την απογοήτευσε αλλά της εκπλήρωσε όνειρα που ίσως δεν είχε τολμήσει ποτέ να κάνει.
Στα 18 της, η αποτυχία της να μπει στο κολέγιο Μπένινγκτον συνοδεύτηκε από την εισαγωγή της στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών με τους γονείς της να εναντιώνονται σε αυτή της την απόφαση. Τότε ήταν που ξεκίνησε να εργάζεται ως μοντέλο για να μπορεί να πληρώνει τις σπουδές της. Ωστόσο, η πρώτη πρόταση δεν άργησε να έρθει και έτσι η Γκρέις βρέθηκε στο Μπρόντγουεϊ στο πλευρό του Ρέιμοντ Μάσεϊ στο έργο «Ο Πατέρας». Αμέσως μετά την αποφοίτηση της απέκτησε πρωταγωνιστικό ρόλο στην σειρά «Λιούις Μπέθελ Μέριντεϊ» η επιτυχία της οποίας της χάρισε τον πρώτο της κινηματογραφικό ρόλο στην ταινία «Δεκατέσσερις Ώρες». Μπορεί η συμμετοχή της αυτή να πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, όμως έναν χρόνο μετά ο παραγωγός Στάνλεϊ Κρέιμερ, της προσέφερε ένα ρόλο στο πλάι του Γκάρι Κούπερ στην ταινία «Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές».
Η συνέχεια που ακολούθησε ήταν γεμάτη με επιτυχημένες στιγμές και καλές συνεργασίες με αποτέλεσμα το 1953 η Κέλι να έχει ήδη προταθεί για Όσκαρ Β΄γυναικείου ρόλου. Τότε ήταν που συνεργάστηκε πρώτη φορά με έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες τον εμβληματικό Άλφρεντ Χίτσκοκ στην ταινία «Τηλεφωνήσατε Ασφάλεια Αμέσου Δράσεως». Ο ενθουσιασμός του Άγγλου σκηνοθέτη ήταν τόσο μεγάλος που πριν ακόμα ολοκληρωθούν τα γυρίσματα είχε αρχίσει να δουλεύει στο μυαλό του την επόμενη ταινία που θα έκανε μαζί της. Φαίνεται ότι ο «έρωτας» τους σε επαγγελματικό επίπεδο ήταν τόσο δυνατός που κανείς από τους δύο δεν φαινόταν πρόθυμος να απατήσει ακόμα για προτάσεις που ήταν πολύ δελεαστικές όπως η ευκαιρία της Γκρέις να πρωταγωνιστήσει στο πλευρό του Μάρλον Μπράντο στην ταινία του Ηλία Καζάν «Το λιμάνι της αγωνίας».
Το πολυπόθητο αγαλματίδιο έφτασε τελικά στα χέρια της μετά την ερμηνεία της στη «Χωριατοπούλα» ένα έργο για το οποίο η ίδια έλαβε διθυραμβικές κριτικές.
Την επόμενη κιόλας χρονιά, ακολουθεί «Το Κυνήγι του Κλέφτη» όπου η Γκρέις Κέλυ υποδύεται ένα πλουσιοκόριτσο που σαγηνεύει τον μικροαπατεώνα Κάρι Γκραντ, σε έναν ρόλο που μοιάζει να έχει πολλά κοινά με την πραγματικότητα. Παρατηρώντας το βλέμμα της και τον τρόπο που κινείται αντιλαμβάνεσαι ότι πίσω από την έμφυτη κομψότητα της κρύβεται ένα άτακτο κορίτσι, που θέλει να ζήσει, να ερωτευτεί και να την ερωτευτούν, κυρίως το δεύτερο και μάλιστα πολύ. Όπως είχε δηλώσει: «Ερωτευόμουν συνεχώς και δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι αυτό ήταν λάθος ή κακό». Η ταινία που έκανε διάσημο το ηλιόλουστο Μόντε Κάρλο ήταν προφητική για την μετέπειτα εξέλιξη της ζωής της αφού στο Φεστιβάλ Καννών γνώρισε τον πρίγκιπα Ρενιέ Γ’ του Μονακό, με τον οποίον διατήρησε για μήνες επικοινωνία.
Διαβάστε περισσότερα στο Nitro.gr
Best of Internet
