Αντώνης Κανάκης: «Θα έδινα τα πάντα για να δω τον πατέρα μου να αγκαλιάζει τα παιδιά μου»

Μια συνέντευξη έδωσε ο Αντώνης Κανάκης στην εκπομπή «Στούντιο 4» με αφορμή τη δημιουργία του πρώτου παιδικού ραδιοφωνικού σταθμού Paidaki 97,5. Μεταξύ άλλων όμως, αναφέρθηκε και στη δύσκολη περίοδο της ζωής του που έπρεπε να διαχειριστεί τον θάνατο του πατέρα του.

Ο παρουσιαστής εξομολογήθηκε πως ξεκίνησε τη συγγραφή προκειμένου να εκτονώνει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Παράλληλα, μίλησε για τα παιδιά του, Ευγενία και Γιάννη, λέγοντας πως δεν υπήρχε ζωή πριν από τον ερχομό τους.

Ο Αντώνης Κανάκης σε μια συγκινητική εξομολόγηση για τον θάνατο του πατέρα του και τα παιδιά του

«Ήταν ο μόνος τρόπος για να μπορέσω να την παλέψω εκείνες τις ημέρες. Πήγαινα κάθε βράδυ στον υπολογιστή και έγραφα όλα αυτά που βίωνα αλλιώς δεν θα την πάλευα. Νομίζω ότι με καταλαβαίνετε, για πάρα πολλούς ανθρώπους η συγγραφή είναι διέξοδος, όλα αυτά που έχω μέσα μου να βγουν με κάποιον τρόπο. Όλο αυτό που έγραψα ήταν ο τρόπος μου για να αντέξω όλες εκείνες τις ημέρες. Αλλιώς δεν θα τις είχα αντέξει.

Εγώ τον μπαμπά μου τον λάτρευα, μακάρι να μπορούσα να γίνω το 1/100 του μπαμπά που ήταν και κάνω κι εγώ ό,τι μπορώ. Όλοι εμείς που έχω βιώσει το μέγεθος της απώλειας… Ο θάνατος και η ζωή ο καλύτερος τρόπος για να τα αντιληφθείς είναι να τα βιώσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τη ζωή.

Με δυσκολεύει λίγο αυτό το θέμα. Μέχρι τώρα έλεγα: “και τι θα έδινα για μία ημέρα μόνο να τον δω μπροστά μου και να του κάνω μία σφιχτή αγκαλιά, μία μέρα”. Τώρα δεν λέω αυτό. Τώρα λέω: “δίνω τα πάντα για να δω τον μπαμπά μου να αγκαλιάζει τα παιδιά μου κι ας μην τον αγκαλιάσω εγώ”», είπε αρχικά ο Αντώνης Κανάκης.

Και συνέχισε: «Αυτό το θέμα με τον μπαμπά μου είναι συνέχεια στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Κάθε φορά που βλέπω τα παιδιά μου να παίζουν, μια φωνή μου λέει μέσα μου: “αχ ρε μπαμπά, που είσαι να τα δεις, να τα αγκαλιάσεις και να τα χαρείς;” Τουλάχιστον τα χαίρεται η γιαγιά. Μιλάνε για τον παππού που είναι στα αστεράκια. Με έναν τρόπο είναι ζωντανός μέσα στο σπίτι μας.

Από τη στιγμή που έγινα μπαμπάς είναι μια άλλη ζωή. Αν δεν ήταν θα είχαμε πρόβλημα. Σε κάνει να λες πως υπήρχε αυτός ο πλανήτης χωρίς αυτά τα πλάσματα. Υπήρχε ζωή πριν από αυτό; Εγώ δεν μπορώ να θυμηθώ τον πλανήτη γη πριν την Ευγενία και τον Γιάννη. Είναι σαν να μην υπήρχαν αυτά τα πράγματα. Είναι μια τεράστια αλλαγή και ήρθε στη ζωή μου τη στιγμή που έπρεπε».