Για ποιον λυπάται ο Σάκης Ρουβάς;

Αυτό είναι αλήθεια και ισχύει για όλους μας, όχι μόνο για τον Σάκη Ρουβά. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο γνωστός τραγουδιστής ήταν καλεσμένος στο «Χαμογέλα και Πάλι» το μεσημέρι του Σαββάτου (12/2) και, μεταξύ άλλων, ρωτήθηκε για τον κατηγορούμενο Δημήτρη Λιγνάδη, με τον οποίο είχαν συνεργαστεί στην παράσταση Βάκχες.

Ο εξαιρετικός Σάκης Ρουβάς που δεν μας έχει συνηθίσει ούτε σε πολλές συνεντεύξεις αλλά ούτε και σε βαρύγδουπες δηλώσεις, απάντησε (να το πω αφελώς;): «Ακόμα και αν έχει συμβεί αυτό που λέτε εσείς, αυτό που λένε τα θύματα, βεβαίως υπάρχει στεναχώρια και λύπη, είναι μία τραγωδία για τα θύματα. Είναι μία τραγωδία και για τους ανθρώπους που πάσχουν από κάτι. Όπως τους ναρκομανείς κάνουν χρήση ουσιών τους αγκαλιάζουμε και τους φροντίζουμε με κάποιο τρόπο. Είναι μία παθολογία που χρειάζεται θεραπεία, βοήθεια. Να προστατεύουμε ανθρώπους που μπορεί να πέσουν θύματα. Πρέπει να αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους που μπορεί να εκτεθούν σε αυτές τις συμπεριφορές και αυτούς που πάσχουν. Πρέπει να αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους. Τα αίτια αυτής της παθολογίας πρέπει να τις διερευνήσουμε στην κοινωνία μας. Να δούμε από που ξεκινάει; Από ποια παιδικά χρόνια; Πως φτάνει ένας άνθρωπος να κάνει ένα έγκλημα;»

Αυτό είναι το επίμαχο κομμάτι της δήλωσης το οποίο είναι άστοχο. Αρχικά, δεν το λέμε εμείς, το λένε τα θύματα και η δικαιοσύνη. Έπειτα, η παιδοφιλία δεν είναι πάθηση- μην τα βάζουμε όλα κάτω από την ίδια ομπρέλα. Η παιδοφιλία είναι ανωμαλία ξεκάθαρα και απλά. Δεν έχει καμία σχέση με τον εθισμό στα ναρκωτικά. Τους ναρκομανείς οφείλουμε να τους περιθάλπουμε σαν κοινωνία καθώς όλοι αξίζουν δεύτερη και τρίτη ευκαιρία να ξεφύγουν από τη δυστυχία τους και η κοινωνία οφείλει να το παρέχει αυτό στα μέλη της. Δεν βλάπτουν κάποιον παρά μόνο τον εαυτό τους. Και  σε τελική ανάλυση δεν χρειάζεται καν να μπούμε στη διαδικασία να εξηγήσουμε γιατί οι εθισμένοι δεν έχουν καμία σχέση με τους παιδόφιλους.

Το να είσαι ο Σάκης Ρουβάς –ο απόλυτος Έλληνας star– και να δηλώνεις πως λυπάσαι τον θύτη που είναι στη φυλακή, είναι ασεβές για τα θύματα αλλά και για την κοινή γνώμη. Κι επειδή δέχομαι και σέβομαι απόλυτα το «ουδείς ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου», να θυμίσω ότι ισχύει και το ανάποδο! Δηλαδή, αν ο Λιγνάδης αποδειχτεί ότι βίαζε κόσμο και μάλιστα μερικές φορές ανήλικα, θα πρέπει να τον λυπηθούμε εξαιτίας της καλλιτεχνικής του ιδιοφυΐας; Ας σοβαρευτούμε!

Επιπλέον, αυτή η φρενίτιδα που έχουμε πάθει όλοι να περιμένουμε τον άλλο στη γωνία για να δούμε  πότε θα πει την «πατάτα» του και να πέσουμε πάνω του, έχει πάει σε άλλο επίπεδο. Οι δηλώσεις του Σάκη αλλά και του κάθε ηθοποιού που έχει κάνει μιλήσει γι’ αυτή την υπόθεση, δεν σημαίνουν ουσιαστικά τίποτα. Μόνο η γνώμη της δικαιοσύνης μετρά. Βέβαια από την άλλη, όταν έχεις τέτοια απήχηση στον κόσμο και είσαι ο Σάκης, σκέφτεσαι διπλά και τριπλά προτού απαντήσεις σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.

Με λίγα λόγια και χωρίς πολλές αναλύσεις: όταν κάποιος είναι βιαστής, απορρίπτεται από το κοινωνικό σύνολο γιατί έκανε κάτι απεχθές και αν κριθεί ένοχος, θα τιμωρηθεί. Τελεία και παύλα. Δεν είναι θέμα άποψης. Είναι θέμα σωστού και λάθους. 

Διαβάστε επίσης: Holly Grace: το ταξίδι ζωής μιας Drag Queen