6 Μαρτίου: Ημέρα Κατά του Σχολικού Bullying

Όσο αντιδημοφιλής και να είναι αυτή η άποψη, δεν παύει να είναι αλήθεια: «Τα παιδιά είναι σκληρά». Μπορούν να γίνουν οι πιο σκληροί και ωμοί κριτές σου γιατί όλα τα περνούν αφιλτράριστα. Επιπλέον, αντιγράφουν τα πάντα γύρω τους και ρουφάνε σαν σφουγγάρια όλες τις πληροφορίες που μπορούν. Εάν μεγαλώνουν και διαπαιδαγωγούνται σε ένα περιβάλλον που δεν έχει καμία ανοχή στη διαφορετικότητα, καμία όρεξη να εξηγήσει στους μικρούς αυτούς εκκολαπτόμενους ανθρώπους πως δεν είναι κακό να είσαι διαφορετικός, και ότι, αντίθετα, η μοναδικότητά μας είναι ευλογία, τα παιδιά γίνονται ανηλεή και σκληρά! Υπάρχουν φυσικά κι εκείνοι που το κάνουν.

Κι έτσι τα παιδιά ξεκινούν το σχολείο. Από μικρή ηλικία μαθαίνουν να συνυπάρχουν με τα παιδιά της τάξης τους, να παίζουν, να κοινωνικοποιούνται και να σχηματίζουν παρέες. Αυτό συμβαίνει για τα περισσότερα παιδάκια. Υπάρχουν όμως και τα άλλα παιδιά. Εκείνα που είναι πολύ ήσυχα, σχεδόν αθόρυβα, εκείνα που δεν μπορούν να κάνουν τόσο εύκολα παρέες, εκείνα που απολαμβάνουν να διαβάζουν σε μια γωνιά (όχι πάντα από ανάγκη), εκείνα τα παιδιά που είναι λίγο διαφορετικά από αυτό που ορίζει το φύλο τους, εκείνα που έχουν άλλο χρώμα στο δέρμα τους κι εκείνα που μπορεί απλά να διαφέρουν.

Αυτά τα παιδιά γίνονται ο στόχος. Ο στόχος για πλάκα, για να περάσει η ώρα, για να έχουμε με κάτι να γελάσουμε στο διάλειμμα. Και τότε ξεκινούν να μην μιλάνε στο διαφορετικό παιδί, να το κοροϊδεύουν, να το βρίζουν και να το λοιδορούν, να του παίρνουν την τσάντα, να τη γράφουν και να του πετάνε τα βιβλία. Η σχολική απομόνωση είναι από τα πιο σκληρά πράγματα που μπορεί να βιώσει ένα παιδί.

Το bullying δεν αφορά μόνο τους θύτες και τα θύματα αλλά και τα παιδιά-θεατές, τους δασκάλους και φυσικά τους γονείς. Τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλές ενέργειες για την καταπολέμηση του φαινομένου και η πιο σημαντική από αυτές είναι η ενημέρωση.

Tο bullying μπορεί να περιλαμβάνει:

• Άσκηση φυσικής βίας, χτυπήματα, τσιμπήματα, δαγκωνιές, σπρωξίματα,

• Εσκεμμένο ή συχνό αποκλεισμό μαθητών από κοινωνικές δραστηριότητες, κοινωνική απομόνωση ή αποκλεισμό

• Σεξουαλική παρενόχληση

• Χρησιμοποίηση υβριστικών ή περιπαικτικών εκφράσεων, πειράγματα, παρατσούκλια, κοροϊδία

• Απειλές και εκβιασμό

• Υβριστικές ή περιπαικτικές εκφράσεις για τη φυλή, την εθνικότητα, τη θρησκεία, την ταυτότητα αναπηρίας, τη σεξουαλική ταυτότητα του θύματος

• Κλοπές ή και ζημιές στα προσωπικά αντικείμενα του θύματος

• Επιδιωκόμενη απομάκρυνση των φίλων

• Διάδοση κακοηθών και ψευδών φημών

• Ηλεκτρονικό bullying ή cyber bullying. Το cyberbullying περιγράφεται ως “η επαναλαμβανόμενη και εκ προθέσεων βλάβη που προκαλείται διαμέσου της χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών” Το Cyberbulling εμφανίζεται συχνότερα σε ιστότοπους όπου συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός εφήβων.

Πλέον οι θύτες τιμωρούνται και από τον νόμο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη δικαίωση αυτιστικού κοριτσιού που έπεσε θύμα σκληρού εκφοβισμού από συμμαθήτριά της. Το δικαστήριο αποφάσισε το αναμορφωτικό μέτρο της ανάθεσης επιτήρησης σε Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων, για την μαθήτρια του γυμνασίου η οποία δημιούργησε ψεύτικο προφίλ σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τα στοιχεία της συμμαθήτριάς της. Μέσα από τα προφίλ αυτά, ανέβαζε «άσεμνο» υλικό, το οποίο συνοδευόταν από υβριστικά σχόλια συμμαθητών της, με συνέπεια το κοριτσάκι που έπεσε θύμα, να δέχεται τρομερό bullying.

To δικαστήριο την έκρινε ένοχη για εξύβριση μέσω διαδικτύου με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, καθώς η παθούσα κινείται στο φάσμα του αυτισμού. Σκέψου λοιπόν να πρέπει να ξυπνάς καθημερινά σε έναν κόσμο που τον βλέπεις διαφορετικά από όλους τους υπόλοιπους και να έχεις και από πάνω μια ομάδα αδίστακτων παιδιών να σε πατάνε κι άλλο κάτω…

Τεράστια ευθύνη φέρουν οι γονείς αυτών των παιδιών καθώς τα παιδιά είναι η εικόνα που πλάθεις- ή που αδιαφορείς να πλάσεις. Εάν το παιδί σου εκφοβίζει ένα άλλο παιδί πρέπει να κοιτάξεις στον καθρέφτη και να αναρωτηθείς γιατί το κάνει και κυρίως μην τα βάλεις με τον δάσκαλο που θα σου κοινοποιήσει το πρόβλημα. Από την άλλη, δε νοείται να είσαι εκπαιδευτικός και να μην κάνεις απολύτως τίποτα για να βοηθήσεις ένα θύμα bullying.

Είναι η εποχή της πληροφορίας. Της οποιαδήποτε πληροφορίας και εικόνας. Ας δείξουμε όλοι στα παιδιά μας πως για να φανείς, να ορθώσεις το ανάστημά σου, να είσαι «κάποιος» δεν γίνεται με το να ταπεινώσεις έναν άλλο. Μερικές πληγές- ειδικά οι παιδικές- μένουν για πάντα. Εμείς ας πούμε «ποτέ ξανά!»

Διαβάστε επίσης: 10 Πράγματα που μαθαίνεις αν έχεις πέσει θύμα bullying